Menu główne
Syn Pawła i Heleny z domu Dziegieć. Urodził się w Rakowie (obecnie jest to dzielnica Częstochowy). Wywodził się z rodziny robotniczej. Ojciec zarobkował jako mistrz budowlany, matka nie pracowała zawodowo. Poświęciła się wychowaniu jedynego syna Henryka oraz działalności w amatorskim chórze w Rakowie.
W 1913 r. rodzina przeprowadziła się do Radomska. Matka Henryka śpiewała w chórze Towarzystwa Śpiewaczego, ,,Lutnia”, prowadzonym przez Kajetana Fatygę oraz rozpoczęła pracę w kancelarii parafialnej, prowadząc jednocześnie bibliotekę parafialną im. księdza Piotra Skargi. Posiadając piękny głos i dużą rozpiętość skali, często wykonywała w chórze wokalne partie solowe. Jako mały chłopiec Henryk chodził z nią na próby chóru później, jeszcze przed mutacją, stał się jego członkiem i śpiewał w sopranach. Nie tylko po swojej matce Henryk odziedziczył nieprzeciętne zdolności muzyczne. Pod koniec XIX w. jego dziadek, jako jedyny Polak, śpiewał w słynnym Chórze Kozaków Duńskich. Nic, więc dziwnego, że do tradycji należały rodzinne spotkania, uświetnianie występami zespołu wokalnego, w którym matka Henryka śpiewała sopranem, a jego ciotka Jadwiga Fatygo altem. W zespole śpiewali także wujkowie: Kajetan Fatygo (tenor), Stanisław Dziegieć (bas), Józef Dziegieć (basso pro fondo). Śpiewano kolędy, pieśni ludowe, piosenki popularne oraz utwory opracowane w chórze.
„Tak wyglądało moje dzieciństwo, szwendałem się, że tak powiem, zawsze między śpiewakami, muzykami […] – wspominał swoje wczesne lata Henryk Fajt.